حمید حصاری کیا؛ علیرضا رحیم نیا؛ غلامرضا فرزانگان؛ موسی رضا انبارلوئی؛ امین حمیدزاده خیاوی
چکیده
پیشزمینه و مقدمه: از روشهای کنترل و کاهش خونریزی جراحی ستون فقرات کاربرد ترانکزامیک اسید است. هدف، مقایسه خونریزی در تجویز تزریقی و موضعی آن و تعیین پروتکل استفاده از آن درجراحی ستون فقرات به منظور کاهش خونریزی در راستای ارتقای اقتصاد سلامت است.روش: نوع مطالعه مقطعی (Cross sectional) گذشتهنگر در جامعه بیماران تحت جراحی ستون فقرات در ...
بیشتر
پیشزمینه و مقدمه: از روشهای کنترل و کاهش خونریزی جراحی ستون فقرات کاربرد ترانکزامیک اسید است. هدف، مقایسه خونریزی در تجویز تزریقی و موضعی آن و تعیین پروتکل استفاده از آن درجراحی ستون فقرات به منظور کاهش خونریزی در راستای ارتقای اقتصاد سلامت است.روش: نوع مطالعه مقطعی (Cross sectional) گذشتهنگر در جامعه بیماران تحت جراحی ستون فقرات در بیمارستان بقیهالله (عج) بود. معیارهای ورود به مطالعه، جراحی انتخابی ستون فقرات بالای 3 سطح و معیارهای خروج شامل اختلال خونریزی، پارگی دورا و جراحی بیش از 3 ساعت بود. بیماران موضعی و وریدی به ترتیب 27 و22 نفر بودند. تجزیه و تحلیل با نرمافزار SPSS انجام شد. سطح معناداری آزمون آماری 0/05 بود. تزریق وریدی با دوز اولیه 10 میلیگرم بر کیلوگرم و نگهدارنده یک میلیگرم بر کیلوگرم بود. در تزریق موضعی، نخست، با یک گرم در 300 میلیلیتر و در پایان، 500 میلیگرم در 50 میلیلیتر بود. معیار خونریزی حجم درن بود. از 49 بیمار، 22 نفر (44/9%) دارو را وریدی و 27 نفر (55/1%) موضعی گرفتند.یافتهها : ارتباط معناداری بین میزان خونریزی با نوع جراحی (0/48=p) باسطح جراحی (0/48=p) و میزان خونریزی کل (0/14=p) به دست نیامد. معیار خونریزی در گروه موضعی، هنگام عمل: 367/48±563/89 میلیلیتر، پس از عمل: 71/37±116/30 میلیلیتر و میزان کل: 394/83± 680/19 میلیلیتر بود. در گروه وریدی: هنگام عمل: 84/296±64/496 میلیلیتر، پس از عمل: 84/75±120 میلیلیتر و کل: 45/311±64/616 میلیلیتر بود.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق اثربخشی تجویز موضعی را در مقایسه با تجویز وریدی تأیید نمیکند، ولی میانگین خونریزی در استفاده موضعی از ترانگزامیک اسید مشابه نوع تزریقی است.